Kawasaki KZ1000 1976 (Z1)
Ουσιαστικά η σύγχρονη γιαπωνέζικη μοτοσυκλέτα αρχίζει ν αποκτά χαρακτήρα και δικό της στυλ ,το 1969 με την Honda 750K . Ήταν μια προφανώς νέα και ολοκληρωμένη πρόταση απ’ την Ιαπωνία , η οποία άνοιξε έναν κύκλο ,τον οποίο και έκλεισε η ΚΖ1000 . Η ΚΖ λοιπόν , ήρθε ως αντικαταστάτης της Ζ-ΚΖ 900 και ουσιαστικά ολοκλήρωσε την ιστορία των τετρακύλινδρων , σιδερόροδων ,στρογγυλών μοτοσυκλετών . Η συνέχεια ,έφερε ποιο τετράγωνα σχήματα , αλουμινένιες ζάντες , ανεμοθώρακες και άλλα που δεν υπάρχει λόγος ν αναλύσουμε τώρα . Το σχήμα της ΚΖ1000 , προφανώς και αποτελεί μοτοσυκλετιστικό φετίχ και είναι τόσο κλασσικό , όσο είναι και μια μαύρη bmw r50 όταν μιλάμε για γερμανικές μοτοσυκλέτες . Ουσιαστικά οι άνθρωποι απ’ το Akashi δεν ήξεραν αν ήθελαν απ την ΚΖ μια συνέχεια του 900 ή ένα τετράχρονο Mach3 750 , ήταν στην φάση που έψαχναν …δίχρονο τετράχρονο ? με τι φρένα , τι εξοπλισμό , τι πλαίσιο ? οπότε αν και το mach είναι ποιο τετράγωνο , σ όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά εκτός κινητήρα ( φρένα , αναρτήσεις , πλαίσιο , εξοπλισμός) , τα δύο μηχανάκια μοιάζουν πολύ και ουσιαστικά είναι δύο ολοκληρωμένες σπορ άνετες μοτοσυκλέτες για να διαλέξει ο αγοραστής αυτήν που του αρέσει παραπάνω . Λοιπόν, ας κάνουμε ένα υποθετικό σενάριο …είμαστε στο 1977 και θέλουμε ν αγοράσουμε μια κορυφαία σπορ ,ιαπωνική μοτοσυκλέτα … χωρίς πολλές σάλτσες πάμε στην Kawasaki , που θα μας δώσει τρεις επιλογές … η πρώτη ,που είναι για εμένα η καλύτερη , είναι το δίχρονο Η1 500 , η δεύτερη είναι το επίσης δίχρονο , mach3 750 και η τελευταία το ΚΖ1000 και αυτό θα πάρω ,γιατί δεν το λένε πεντακόσια , δεν το λένε εφτάμιση , το λένε ΧΙΛΙΑ!!! Κι εγώ θα λέω πως έχω το χίλια στο σπίτι και στην γκόμενα ..έλα μωρό να σε κάτσω στην χιλιάρα .να σου δείξω τ άστρα ! απλά πράγματα λοιπόν και μη το πολυλογούμε … αφού λοιπόν μπήκαμε στην εποχή , πάμε τώρα να δούμε και το μηχανάκι .
Πρόκειται για μια τόσο μεγάλη και άνετη μοτοσυκλέτα , που θα βάλει εκτός από τον οδηγό , άνετα άλλους δύο επιβάτες με άνεση YUGO …απλά πράγματα , πας ντίσκο τρικάβαλο με την αδερφή σου και μια φίλη της και φεύγεις με δύο άλλες στην θέση τους . Το κάθισμα είναι λίγο κάτω απ’ το τεπόζιτο και η θέση του οδηγού αλλά και του συνοδηγού κρίνονται εξαιρετικές . Τα πόδια είναι σε σωστή γωνία και τα χέρια άνετα , χωρίς να πέφτει το σώμα πάνω τους , Τα χειριστήρια είναι τυπικά ιαπωνικά τοποθετημένα και δεν υπάρχει καμία απολύτως προστασία απ’ τον αέρα .Το γραφείο του οδηγού περιλαμβάνει δύο μεγάλα ρολόγια κομπλέ ( στροφόμετρο , ταχύμετρο , μερικός , ολικός ) αλλά δεν υπάρχει δείκτης βενζίνας . Αντίθετα έχουμε μερικά μπλιμπλίκια , τα τυπικά και μια χαζομάρα που την είχαν πολλά μηχανάκια τότε κι άναβε ένα φωτάκι όταν πατούσες φρένο . Στους νεωτερισμούς της εποχής , να μπει και ο διακόπτης των αλάρμ .Τα φώτα ήταν καλά και η κόρνα εξαιρετική . Η σέλα ,είναι πλούσια και σε υλικό αλλά και σε μέγεθος ενώ και των δύο αναβατών οι πατητήρες είναι λαστιχένιοι αν και του πίσω ,είναι επικίνδυνα κοντά στης εξατμίσεις . Να σημειώσουμε ,της εξαιρετικές γωνίες του τιμονιού και τους καθρέπτες που δεν είναι το θέμα τους σε ποιες στροφές τρέμουν ( σ όλες) αλλά σε ποιες είναι έτοιμοι να ξεκολλήσουν . Στα σωστά να βάλουμε και το εμπρός φτερό με τον πίσω λασπωτήρα που οκ, δεν πετούν νερά ,ενώ στα ωραία να βάλουμε , το κεντρικό ,πέρα του πλαϊνού σταντ και τάπα βενζίνης που κλειδώνει .
Ο σκελετός είναι διπλός σωληνωτός και θα έλεγα πως δεν…. Ουσιαστικά είναι αρκετά όμοιος με του δίχρονου 750 κι αυτό δεν μου κολλάει γιατί ναι μεν οι επιδόσεις είναι παρόμοιες αλλά το βάρος είναι άλλο . Μάλλον το κατάλαβε και η Kawasaki μια και πέντε χρόνια μετά , τα GPZ είχαν άλλο σκελετό και φυσικά επόμενα ,το πρωτάθλημα της ΑΜΑ με τον Lawson . Όπως και να έχει στης συνθήκες που εγώ έχω οδηγήσει αυτήν την μοτοσυκλέτα , δεν με προβλημάτισε και η παρατήρησης μου , είναι θεωρητική . Το ψαλίδι κι αυτό ίδιο με τα δίχρονα , είναι μια ενισχυμένη σιδερωσωλήνα με δύο καλά αμορτισέρ τύπου sachs πάνω ,δεν είναι δηλαδή και τίποτα ιδιαίτερο. Το πιρούνι εμπρός όμως , είναι πολύ ωραίο μια και τα 36 εκατοστά , είναι ένα καλό πάχος για την εποχή του αλλά και για της επιδόσεις της μοτοσυκλέτας . Γενικά ,η μοτοσυκλέτα δεν μπορούμε να πούμε πως στρίβει με την σκέψη αλλά ένεκα του μακριού μεταξονίου ,κρατά της ευθείες και συντηρεί τουριστικό πλεονέκτημα . Τα φρένα είναι απλούστατα … ένας δίσκος πίσω κι ένας μπροστά κι από μία μονοπίστονη δαγκάνα για τον κάθε ένα . Αποτέλεσμα ? τόσο καλό που σε ξαφνιάζει, μια βαριά ,παλιά μοτοσυκλέτα , που φρενάρει άριστα λοιπόν (σε κατάσταση πόλης ή τουρισμού πάντα κι όχι σπορ ) .
Ο κινητήρας λίγο έως πολύ έφτασε και στης μέρες μας ,μέσω τον ρετρό πολυκύλινδρων μοντέλων της εταιρίας .Πρόκειται για έναν εν σειρά τετρακύλινδρο ,τετράχρονο κινητήρα 1015 κυβικών όπου στα χρόνια του , θεωρείτο εξαιρετικά γρήγορος . Δύο βαλβίδες στο κύλινδρο , οκτώ στο σύνολο και στης καινοτομίες να βάλουμε τους δύο εκκεντροφόρους επί κεφαλής που έδιναν και οπτικά στο μηχανάκι . Τα 83 άλογα ήταν σχετικά ψηλά αλλά η από αρκετά χαμηλότερα ροπή του , έδινε την άνεση στο χέρι του οδηγού να κάνει ότι θέλει … τα παντηλίκια ήταν στο παιγνίδι αλλά …είχε ένα αλλά ( και σας το λέω διότι το έχω πληρωμένο) , είχες δύο μπάντες …μία δεξιά και μία αριστερά και ένεκα του μεγάλου μεταξονίου , κάργα ανοιχτές και θεαματικές , αν όμως … και λέω αν , σ έπιανε η γλύκα της επιτυχίας και πήγαινες για τρίτη , το μηχανάκι δεν έπαιζε να το μαζέψεις ξανά , είχε φύγει .Τροφοδοσία …βενζίνες να έχεις να πληρώνεις μόνο … τετράδα μικούνια VB26ss …γκαζιά και εικοσάρικο ( κέρμα το παλιό , εκείνο με της δραχμές)αλλά …πριόνι το εργαλείο και σηκώνει και 32άρια . Ηλεκτρικά αθάνατα ( εν αντιθέσει με τον μέσο όρο των ιαπωνικών της εποχής) και μπαταρίες YASA που ακούγετε πως …κάποια ΚΖ δουλεύουν ακόμα με της μαμά τους . Τέλος να σημειωθεί πως ο κινητήρας εκτός από μίζα είχε και μανιβέλα . Η μανιβέλα τώρα, είναι σωστή …ένα XR600 παίρνει ποιο δύσκολα μπροστά , δεν είναι βαριά, μια χαρά είναι . Κιβώτιο πέντε σχέσεων με μετάδοση αλυσίδας που άπλωναν το μηχανάκι στα περίπου 200 χιλιόμετρα . Η λειτουργία αυτού , τυπικό Kawasaki όπου κάθε πάτημα του λεβιέ ,ισοδυναμεί με ανατριχίλα στην πλάτη ,κοκκάλωμα και την τυπική απορία «άμα αφήσω τον συμπλέκτη θα φύγει ή έχουν θρουλίσει όλα μέσα?» .
Η ποιότητα κατασκευής είναι καλή ,το τεπόζιτο είναι σιδερένιο όπως και το φτερό, ενώ καπάκια κι αυτή η πανέμορφη ουρά , είναι πλαστικά . Το χρώμα είναι μεταλλικό εποχής και εκτός των γραμμών τα διακριτικά μοντέλου κι εταιρίας , είναι ανάγλυφα σιδερένια . Είναι το τελευταίο μεγάλο σπορ Kawasaki με σιδερένιες ζάντες και ρεαλιστικά κρίνετε πανέμορφη μοτοσυκλέτα από όποια γωνία κι αν την δεις . Κόκκινο ,πράσινο και μπλε που ήταν το καλύτερο ,τα χρώματα που έβγαινε και ανάλογα χρυσή ή ασημί γραμμή . Είτε μέσα από αμερικάνικα τηλεοπτικά προγράμματα όπως οι chips ,είτε ως το περιπολικό της ταινίας MAD MAX αλλά ακόμα και σαν το πολεμικό άλογο των ελλήνων ινδιάνων, το μηχανάκι αυτό έχει μεγαλώσει πολλούς από εμάς . Οπότε ,τι να λέμε , το σουλούπι αυτό είναι ένα απ’ τα σημεία αναφοράς μιας ολόκληρης εποχής κι αν δεν είναι όμορφο αυτό , τότε τι ? Για την ιστορία να πούμε ,πως έβγαιναν ως περιπολικά ,κυρίως για της ΗΠΑ ,ως το 2005 .
Χρηστικά τώρα … ναι ,μια χαρά μοτοσυκλέτα … δουλεύει , δεν σπάει , είναι κούκλα , φρενάρει και έχει άφθονα ανταλλακτικά … τώρα γιατί ο κόσμος στην Ελλάδα δίνει παραπάνω λεφτά για να πάρει ένα ιμιτασιόν ΚΖ ( zephyr) απ’ ότι ένα αληθινό , είναι ένα ερώτημα που σας λέω ευθέως πως δεν το απαντώ από ευγένεια . Λοιπόν ,αν το πετύχετε να το πάρετε ,μπορεί μια μηχανή με τέσσερα μικούνια να μην είναι οικονομική αλλά κάνει για όλα . Θα πάει και το ταξίδι , θα πάει στο καφέ , θα δουλέψει στην πόλη και θα περάσετε υπέροχα πρωινά Κυριακής να την πλένετε με τα παιδιά σας . Κάντε το εικόνα … χειμώνας ,ηλιόλουστη μέρα ,αυλή …καθάρισμα ακτίνα ακτίνα ,μετά πετσάκι , γυαλιστικά και τέλος , δερμάτινο , δερμάτινα γάντια , γυαλί μαλλί και παντελόνι Lee και πάμε …πάμε στον Άδωνη για καφέ ,που συχνάζουν … Αφού μας στοίχειωσε τόσες νύχτες , αφού μας έδωσε τόσες ονειρώξεις , αφού μας πείρε τόσα χρόνια να καταλάβουμε τι πάει να πει , «το μηχανάκι είναι πριόνι» … υπάρχει ερώτημα αν αξίζει η απόκτηση του ?
1015cc 70X66mm
4T 4cyl 8valve DOHC AC
83hp 8000rpm
8,1kgf 6500rpm
16,7lt tank
245kg dry
Η μοτοσυκλέτα των φωτογραφιών ανήκει στον Μανώλη Ζαχαρίου
Του Ιωάννη Αλεξανδράκη
