Η δυτική είσοδος των Αθηνών, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ…

Άρθρο: Θανάσης Μουρίκης
Δεν είναι λίγες οι φορές που νοσταλγούμε και θα θέλαμε αν μπορούσαμε να ταξιδεύσουμε στην παλιά Αθήνα, να δούμε με τα μάτια μας και να κατανοήσουμε την μαγεία και την απλότητα των δεκαετιών του 50 και του 60, τότε που οι γονείς των σημερινών σαραντάρηδων ήταν παιδιά…
Μέσα από τις ασπρόμαυρες Ελληνικές ταινίες έχουμε μια αρκετά καλή εικόνα ενώ τα πολλά video και οι εικόνες που υπάρχουν στο διαδίκτυο δίνουν ακόμα μεγαλύτερη ένταση στο συναίσθημα της νοσταλγίας.

Η μεταπολεμική Ελλάδα την δεκαετία του 50 προσπάθησε να βρει τους ρυθμούς της και παράλληλα να δυτικοποιηθεί μέσα από την τότε πολυτέλεια της αυτοκίνησης που η αλήθεια είναι ότι και σε λίγα χρόνια θα είναι και πάλι μια σύγχρονη πολυτέλεια…
Ο λόγος για τον σύντομο πρόλογο είναι η επίσκεψη μας ή πιο σωστά η πρώτη μας επαφή με ένα ιστορικό σημείο ενεργειακής και λειτουργικής σημασίας στην δυτική είσοδο της Αθήνας.
Εισερχόμενοι από την Λ. Καβάλας προς το κέντρο αν δεν ανεβούμε την ανισόπεδη γέφυρα και περάσουμε κάθετα την Κωστντινουπόλεως και τις γραμμές του τρένου μπαίνοντας στην Αχιλλέως στο δεξί μας χέρι και συγκεκριμένα στο νούμερο 65 θα συναντήσουμε τον πρώτο σταθμό αυτοκίνητων στην Αθήνα, το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ.

Έτσι ονομάστηκε ο σταθμός το 1958 που κατασκευάστηκε και έτσι ονομάζεται μέχρι και σήμερα.
Η ανάγκη για την στάθμευση οχημάτων και ειδικά υπεραστικών λεωφορείων υπήρχε από τότε, προφανώς όχι στο σημερινό βαθμό όμως η λειτουργία του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέα εποχής.
Θα μπορούσα να γράψω ένα ατελείωτο κείμενο με την ιστορία του ιστορικού «σταθμού», όμως είναι καλύτερα να επισκεφθείτε τη ομώνυμη σελίδα www.panellinio.com και μέσα από την ενότητα «Ιστορία» να κάνετε ένα ταξίδι από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι το σήμερα.
Πλέον ο σταθμός αυτοκίνητων στην Αχιλλέως 65 είναι μια ολοκληρωμένη μονάδα εξυπηρέτησης 24ωρου λειτουργίας.
Φυσικά υπάρχει χώρος στάθμευσης αυτοκίνητων και μοτοσυκλετών, πλυντήριο, ανεφοδιασμός καύσιμων αλλά και το «παραδοσιακό καφενείο» που ουσιαστικά είναι μια χρονοκάψουλα με προορισμό την δεκαετία του 60.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι συνοδοί της ρομαντικής μας βόλτας στο χρόνο είναι όλοι οι εργαζόμενοι σε όλα τα πόστα όπου φοράνε τις στολές εργασίας του 1960!!!
Το «Καφενείο» όλα τα λεφτά αφού τα πάντα είναι ρετρό!
Ο καφές είναι Ελληνικός σε μπρίκι, ψήνεται αυστηρά στη χόβολη και σερβίρεται πάντα με λουκουμάκι εξαιρετικής ποιότητας, τα γλυκά είναι όλα από την γαστρονομία του 50 και 60 και όλο το στήσιμο από τραπέζια και καρέκλες αποτελούν μια τέλεια ανάδρομη.


Το κερασάκι στην τούρτα είναι το «μαγικό» jukebox του 50 που πέραν του ότι είναι σε άριστη κατάσταση με μόλις 50 λεπτά του ευρώ είναι σε θέση να σας χαρίσει τρία τραγούδια εποχής μέσα από τα ακούραστα 45αρια βινύλια που διαθέτει.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο στο χώρο και για του λόγου του αληθές μια επίσκεψη στην τουαλέτα θα σας πείσει ακόμα περισσότερο που πέρα από τα κλασικά λαβομάνου και γυαλισμένα μωσαϊκά θα έχετε την χαρά να θέσετε σε λειτουργία τα μοναδικά καζανάκια τύπου «ΝΙΑΓΑΡΑ»….!!!
Το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ δεν είναι απλά ένα βενζινάδικο, δεν είναι μόνο ένα σημείο της Αθήνας που θα ανεφοδιάσουμε το ρεζερβουάρ μας με καύσιμα και θα συνεχίσουμε την τρεχάλα, είναι ένας σταθμός στην ιστορία, ένας σταθμός στην καθημερινότητα που αν πάρεις δυο βαθιές ανάσες και κοιτάξεις γύρο σου λίγο πιο προσεκτικά θα δεις το χρόνο και την θέση μας μέσα σε αυτόν.

Δεν υπάρχει λόγος να τρέχουμε και να αγνοούμε τις στιγμές γιατί έτσι η ζωή δεν έχει αξία.
Για εμάς το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ είναι ένα στέκι, μια ιστορική όαση που σε όλους κάτι έχει να πει.
Δίνουμε συγχαρητήρια στους δημιουργούς που πέραν από την βιοποριστική ανάγκη και το επιχειρώ στο πλαίσιο της επιχειρηματικότητας δίνουν μια ιστορική διάσταση τιμώντας και ανασταίνοντας τις ξεχασμένες από την πολιτεία γωνίες τις τελικά όμορφης πόλης μας.