Dakar για το πάθος της περιπέτειας και τον έρωτα της νίκης

Άρθρο: Ιωάννης Αλεξανδράκης

Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 80 , ο όρος Tenere , μπήκε μάλλον επιθετικά
στην ζωή μας μια και η επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων αναβατών Yamaha XT
550 , ήταν ένα τίποτα σε κάθε τεχνικό επίπεδο απέναντι στην νέα XT600TENERE

Το όνομα Tenere δεν ήρθε καθόλου τυχαία μια και το 1977 κατά την διάρκεια του
rally , Αμπιτζάν _ Νίκαια , ένας εκ των αθλητών χάθηκε στην έρημο Tenere .

Ο Thierry Sabine ήταν ένας Γάλλος κυνηγός της περιπέτειας, αθλητής και φίλος της
μοτοσυκλέτας …ήταν ο άνθρωπος που κατά την περιπλάνηση του στην έρημο
Tenere και όντας πολύ κοντά στον θάνατο , εμπνεύστηκε έναν αγώνα σ εκείνη την
περιοχή .
Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων του 1978 , 170 εραστές της περιπέτειας ,
οι μισοί με μοτοσυκλέτες όπως και ο ίδιος ο Thierry που οδήγησε ένα ΧΤ500 ,
ρίχτηκαν για πρώτη φορά σε μια περιπέτεια 10.000 χιλιομέτρων . Η εκκίνηση
δώθηκε στο Παρίσι , τα οχήματα θα πήγαιναν με καράβι στην Αφρική και εκεί θα
έτρεχαν σε ένα μεγάλο κομμάτι της μαύρης Ηπείρου με κατάληξη το Dakar της
Σενεγάλης .

Το ράλλi Paris Dakar είχε ξεκινήσει χάρη στην τρέλα και την
οικονομική ευμάρια μερικών νεαρών Γάλλων . Το ΧΤ500 , ήταν μια φθηνή ,
τετράχρονη , διβάλβιδη μοτοσυκλέτα της εποχής . Τα δύο παραπάνω
χαρακτηριστικά την έκαναν ιδανική για όποιον ήθελε να τρέξει σε έναν αγώνα που
το πιθανότερο ήταν να αφήσει την μηχανή εκεί . Έτσι ο Cyril Neveau θα δώσει
στην Yamaha ΧΤ500 τους δύο πρώτους τίτλους του αγώνα , το 1979 και 1980 .
Το Dakar όμως έδειξε τα δόντια του από την πρώτη μέρα , ο Patrick Dobin σε
εκείνον τον πρώτο αγώνα του 78-79 ήταν ο πρώτος από τους 68 αθλητές που
έχουν χάσει την ζωή τους εκεί . Ο Αγώνας δεν έδειξε οίκτο ,ούτε στον ιδρυτή του
όπου μαζί με άλλους δύο πεθαίνει σε πτώση ελικοπτέρου κατά την διοργάνωση
του Dakar του 1986.

Σ’ εκείνα τα πρώτα Dakar είδαμε όλα αυτά που έχουμε είκοσι χρόνια τώρα να
δούμε , είδαμε όλους εκείνους τους απίστευτους τύπους που έκαναν το dakar να
μοιάζει μαγικό , να μοιάζει με ένα όνειρο που όλοι θέλαμε και μπορούσαμε να
ζήσουμε . Φημισμένη η ομάδα μοτοσυκλετιστών του Γαλλικού στρατού που έτρεχε
πάντα με Husqvarna 248MP Automatic . Φημισμένη η ομάδα της Piaggio που
κατέβασε το 1980 , ομάδα με τέσσερεις vespa PX200Ε και μοναδικό σκοπό τον
τερματισμό … λίγο δύσκολο σήμερα να πιστέψεις πως νέα ηλεκτρονική τότε
βέσπα , έκανε πρεμιέρα , τρεχοντας στο Dakar . Να θυμηθούμε τους εραστές της
περιπέτειας με τα αερόψυκτα DT175-250 με τα μεταποιημένα R50 … Μια και
είπαμε R … αυτά τα R1100 -1200gs , πόσα Dakar πιστεύετε πως έχουν κερδίσει ?
Η απάντηση είναι , κανένα ! μια και τα σύγχρονα BMW που κέρδισαν τον αγώνα
δεν είναι άλλα από τα ταπεινά μονοκύλινδρα F650rr το 1999 και 00 γι αυτό άλλωστε
υπάρχει και η έκδοση Dakar της εν λόγο μοτοσυκλέτας . Όμως … το 1981 , 83 , 84
, 85 , ο νικητής του αγώνα δεν ήταν άλλος απ τα σκληρά R80 , με συμβατικό
πιρούνι και αντισυμβατικό , σκληροπυρινικό χαρακτήρα . Στον αγώνα αυτό

γεννήθηκε και άλλη μία μοτοσυκλέτα που μας απασχολεί ακόμα … το Africa Twin
που κέρδισε τα 1986 και 87 ενώ είχε προηγηθεί και μια ακόμα νίκη για την Honda
το 82 με μεταποιημένο XR . Κάπου εκεί , ήρθε και το XTZ750 της Yamaha που
ανέδειξε μια από της μεγαλύτερες προσωπικότητες του αγώνα ή αν θέλετε το
ανέδειξε μια μεγάλη προσωπικότητα ο monsieur Dakar , Stephane Peterhansel , ο
άνθρωπος που έχει κερδίσει τον αγώνα 13 φορές … 6 με μοτοσυκλέτα και 7 με
αυτοκίνητο . Κάπου εκεί στο τέλος των 80ς και την αρχή των 90ς , ήρθε και το DR
big με 750 ή 800 κυβικά , ήρθε και η Cagiva Elephant με τον απίστευτο Edi Orioli
που την έφερε στην νίκη το 90 και 94 . Σημαντική μοτοσυκλέτα η elephant που
μας απασχολεί σήμερα μια και δύο εταιρίες , η MVagusta δικαίως ( μια και αυτή
είναι η Cagiva ) αλλά και η Ducati γιατί έτσι ( αν και φορούσε ducati κινητήρα το
elephant) , την μιμούνται , η μία μάλιστα και επίσημα αλλά και οι δύο πετυχημένα .
Το 1992 , το rally ανεβάζει ταχύτητα και διασχίζει όλη την Αφρική σε έναν
αγώνα απίστευτης δυσκολίας και με ανάγκες τεράστιας φυσικής κατάστασης και
θάρους . Η δεκαετία του 90 είναι μια συναρπαστική εποχή με εναλλαγές στης
πρώτες θέσεις του αγώνα σε αντίθεση με τις δύο τελευταίες δεκαετίες που με
εξαίρεση τους δύο τελευταίους αγώνες ο νικητής είναι πάντα η ΚΤΜ . Εδώ κάπου
έρχεται και η πετυχημένη συμμετοχή του Βασίλη Ορφανού το 2003 με
νίκη στην κατηγορία του , εντυπωσιακό ντεμπούτο και ακολούθησαν άλλες 6
συμμετοχές στον αγώνα αν και … το 2008 , ο αγώνας δεν έγινε . Απειλές για
τρομοκρατικές επιθέσεις έφεραν των αγώνα στην ακύρωση και τον μετέφεραν
δυστυχώς σε άλλη ήπειρο που όμως σήμερα έφυγε και από αυτήν με προορισμό
την Αραβία . Σε αυτόν λοιπόν το νέο αγώνα , ένας άλλος  Ελληνας , ένας άλλος
Βασίλης , την ώρα αυτή που γράφω αυτές της γραμμές τρέχει . Στο νούμερο 147
του πρώτου αγώνα της Σαουδικής Αραβίας ο Βασίλειος Μπούδρος και ελπίζουμε
τα καλύτερα .

Σκλήρος αγώνας για σκληρά καρύδια θα έλεγε κανείς αλλά … της 7 απο της 90
μοτοσυκλέτες του 1979 , της οδηγούσαν κυρίες , που τότε ήταν όλες Γαλλίδες . Αν
τώρα πιστεύετε πως δεν θα υπήρχε και μια madame Dakar , κάνετε λάθος …. Η
Jutta Kleinschmidt ξεκίνησε τον αγώνα από την αρχή της δεκαετίας του 80 και
έτρεξε τρεις φορές , ως Γερμανίδα με BMW . Τρεις φορές όμως ήταν λίγες και
συνέχισε με αυτοκίνητο όπου έτρεξε συνολικά άλλες 14 φορές για στεφτεί τελικά
νικήτρια το 2001 σαν συνοδηγός του Andrea Schulz .

Είναι πολλές οι ιστορίες , είναι μοτοσυκλέτες και πληρώματα που χάθηκαν στην έρημο , είναι
πιλότοι που σώθηκαν απο Τούαρεγκ και Βεδουίνους , είναι φυσικά επικές
προσωπικότήτες όπως ο Ari Vatanen . Το Paris Dakar ή Dakar όπως το λέμε
σήμερα , είναι μεγάλη υπόθεση , με πολλές ιστορίες μέσα του … είναι ο «έρωτας
της περιπέτειας» , είναι η αγάπη για τον κίνδυνο και φυσικά το πάθος για την νίκη .
Δεν θα σας τα γράψω λοιπόν όλα σήμερα , θα κρατήσω και μερικές ιστορίες του
για την επόμενη ή καλύτερα της επόμενες χρονιές.