Ducati 350 scrambler 1971

Ένα σμήνος από τέτοια scrambler κυνηγούν κινηματογραφικά τον Terence hill το σωτήριο έτος 1974 …. Αυτός καβαλώντας , το καθαρόαιμο ισπανικό του άλογο , θα αφήσει μόνο δύο αλλά …. Ο κόκκινος και ο κίτρινος scrambler , είναι πολύ σκληροί καριόληδες και θα τον προκαλέσουν σε μια μονομαχία ιπποτών που η OSSA του , θα χάσει κατά κράτος … ευτυχώς , θα έρθει ο Bud Spencer , θα τους δείρει όλους και γενικά ,ο πρωταγωνιστής , δεν χάνει ποτέ ακόμα και σε μια κονταρομαχία απέναντι σε δύο Ducati scrambler . Η δεκαετία του 70 , ήταν καθαρά της Husqvarna απ’ την στιγμή που Steve Mc Queen οδήγησε , τα κόκκινα τότε χωματερά στο Any Sunday το 1971 . Το “on any Sunday “ , δεν ήταν η αρχή , ήταν η κορύφωση του σπορ αλλά και γενικά της χωμάτινης μοτοσυκλέτας . Οι μετατροπές σε μονοκύλινδρες μοτοσυκλέτες ώστε να πατήσουν στα χώματα , ξεκινούν σχεδόν μαζί με την μοτοσυκλέτα στην Αμερική , ένεκα κυρίως αλλά όχι μόνο , του dirt track .Mετά τον δεύτερο πόλεμο , δεν είναι λίγες οι εγγλέζικες και όχι μόνο μοτοσυκλέτες, που αλλάζουν ρούχα και κάνουν σοβαρό χώμα με κορυφαία όλων την BSA victory .Κάτι τέτοιο ήθελαν και στην Αμερική , ένα τετράχρονο , μονοκύλινδρο , δυνατό και ελαφρύ μηχανάκι για να παίξει μπάλα στην κατηγορία …έτσι και παράγγειλαν στα τέλη της δεκαετίας του 60 το Ducati scrambler, που ξεκάθαρα φτιάχτηκε για την εκεί αγορά . Υπήρχε 125, 250,350 ,450 και το τελευταίο είχε και μία δεσμοδρομική έκδοση . Να σημειωθεί ,πως όσο πίσω στο χρόνο πάμε , τόσο λιγότεροι οι δρόμοι με άσφαλτο και άρα οι κατασκευαστές , κάνουν μηχανάκια , που περνάν γενικά άνετα μονοπάτια .

Για να κάνουμε το θέμα μας τώρα ποιο ειδικό …Βάλτε τώρα στο μυαλό σας … ο επαρχιώτης είναι αυτός που καλλιεργεί την γη και ζει τα ζώα , είναι η πρώτη γραμμή της παραγωγής …ζει στην χ κομητεία του Γουισκόνσιν ή του Κάνσας και θέλουμε γι’ αυτόν … ένα μηχανάκι για να πηγαίνει τα βράδια στο σαλούν , το πρωί στα γελάδια , της Κυριακές να κάνει αυτοσχέδιους αγώνες στα λιβάδια με τους φίλους του και στα πανηγύρια , να μπορεί να κάνει dirt track . Αυτό είναι , τίποτα λιγότερο ,τίποτα παραπάνω . Σ αυτήν λοιπόν την νέα αγορά , η Ducati ήταν παρούσα και έδωσε 10.000 scrambler , ένα μηχανάκι , που ξεκάθαρα άξιζε και μας οδήγησε μαζί με άλλα ,στα ψευροεντούρο που ακολούθησαν .

Το μηχανάκι , είναι όμορφο , έχει τυπική ευρωπαϊκή μορφή και όρθιο κύλινδρο , που μπορεί σήμερα να μοιάζει τυπικό και αυτονόητο ( αν δεν μιλάμε για παπί) αλλά οι ιταλοί τότε , όταν είχαν ένα κύλινδρο , συνήθιζαν να τον ξαπλώνουν, κάτι που θα είχε κάποιες ευαισθησίες φυσικά , αφού πρόκειται για χωματερή μοτοσυκλέτα . Θα έλεγα λοιπόν , πως αν δεν έβλεπες τα λογότυπα και εκ πρώτης ματιάς , θα το περνούσες για αγγλικό μηχανάκι . Το ντεπόζιτο , είναι δάκρυ και χωράει δέκα λίτρα βενζίνης , διαθέτει μια τάπα που ανοίγει με εντυπωσιακό τρόπο ..περιστρέφεις , τσιμπάς ανοίγει , χωρίς να φεύγει απ’ την θέση της . Το εσωτερικό δάκρυ , είναι νίκελ και τα λογότυπα είναι ανάγλυφα , που προστατεύουν την μηχανή από πτώσης μεν αλλά λείπει, το τυπικό μαξιλαράκι της εποχής . Η σέλα είναι σ ευθεία με το ντεπόζιτο , μπακλαβαδωτή και άνετη . Δεν είναι σούπερ για συνεπιβάτη αλλά κάθετε . Πατητήρες συνεπιβάτη , είναι εξαιρετικά άβολοι και είναι πάνω στον σκελετό σε ιδιαίτερα αφύσικη θέση . Τα κορμί είναι άνετο , είτε οδηγείς σε χώμα όρθιος , είτε καθιστός στο δρόμο . Σ αυτό , βοηθάει και το τιμόνι που είναι ανοικτό , άνετο και σε σωστό ύψος . Τα χειριστήρια , όπως και σ όλα τα Ducati αλλά κι άλλα μηχανάκια τότε , είναι ανάποδα απ’ αυτό που σήμερα θεωρούμε ορθό .¨Οπα μεγάλε λες έσυ τώρα ,τι εννοείς ανάποδα ? ναι… λοιπόν , το ποδόφρενο είναι αριστερά , οι ταχύτητες δεξιά , η πρώτη πάνω και οι άλλες κάτω , οπότε , το κλείσαμε κι αυτό . Όπως και να έχει , ο οδηγός , και άνετα είναι και το αίσθημα της περιπέτειας έχει ,απλά αν θέλει να πάει βόλτα με την γκόμενα …αυτή θα ζοριστεί, δεν είναι όμως δικό του πρόβλημα που αυτή ήθελε μηχανόβιο….

Ο εξοπλισμός είναι εξαιρετικά πλούσιος και δεν έχει να κάνει μ αυτά που παίζουν σήμερα . Το μηχανάκι αριστερά έχει ένα μεγάλο τσαντάκι σκληρής χρήσης αντί για καπάκι , το οποίο χωράει πολλά εργαλεία αλλά και ανταλλακτικά . Έχουμε διπλό σταντ και μονό , εμπρός αριστερά ( σαν εγγλέζικο) όπου μπορείς να το βγάλεις ευκολότατα ακόμα και με την μπότα του enduro . Έχει σιδεριά πίσω όπου μπορείς και να σηκώσεις την μηχανή σε κάποιο μονοπάτι αλλά και να δέσεις πράγματα . Έχει πεταλούδα σταμπιλιζατερ στο τιμόνι αλλά και ποδιά κινητήρα . Έχει πληρέστατα όργανα ,με στροφόμετρο , κοντέρ , διακόπτη στο πλάι του φαναριού και διακόπτη για τα φώτα πάνω σ αυτό . Φώτα δεν λες πως έχει αλλά σε βλέπουν τέλος πάντων . Η κόρνα , παίρνει το Όσκαρ μλκιας , μια και είναι κάτω απ’ την σέλα και πίσω απ’ το καρμπυλατερ αλλά μην τα θέλουμε κι όλα …Τα φτερά είναι κοντά και σε απόσταση απ’ την ρόδα , όχι σαν κάποιο σημερινό χωματερό , αλλά δεν θα μαγκώσει η ρόδα στης λάσπες . Η προστασία που προσφέρουν σε κανονική χρήση απ’ τα νερά του δρόμου πάντως … είναι , καμία . Αποσυμπιεστής αριστερά , όπως και η μανιβέλα και δεξιά ο αέρας και οι διακόπτες λιτότατοι , μια χαρά .

Το μηχανάκι εμπρός , διαθέτει θηριώδες για την εποχή πιρούνι της marzocchi , το οποίο είναι παραπάνω από αρκετό σε κάθε τερέν και μεγάλο κυλινδρικό ταμπούρο , που αν και καλό στο δρόμο , είναι λίγο πολύ για τα χώματα . Μεγάλο ταμπούρο έχουμε και πίσω , θέση στην οποία , δεν μας πειράζει καθόλου η δύναμη του , μια χαρά για κάθε τερέν . Το ψαλίδι είναι τυπικά για την εποχή μια ενισχυμένη σιδεροσωλήνα την οποία κρατούν δύο αμορτισέρ τύπου sachs .

Ο κινητήρας τώρα ….24άλογα στης 8000 στροφές , δεν τα λες και ανελέητα αλλά αν το σκεφτείς … δεν είναι έτσι , το BSA victory της ίδιας εποχής ,ηγέτης της κατηγορίας και με 150 κεκ παραπάνω , τέσσερα άλογα είχε παραπάνω …το ΧΤ500 , δέκα χρόνια μετά , 34 είχε κι από 150 κεκ παραπάνω . Οπότε , οκ , λογική η τιμή . Bevel gear driven λοιπόν για τον ένα εκκεντροφόρο και της δύο βαλβίδες , φυσικά τέσσερίς οι χρόνοι , αερόψυκτο και αν κι εγώ το οδήγησα με 29αρι Dellorto , επίσημα , φοράει καρμπυλατέρ 27άρι της amal . Προφανείς ο κύλινδρος μια χαρά ψύχετε ,χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα τον χαλούσε ένα ψυγειάκι λαδιού . Πέντε ταχύτητες που είναι μια χαρά και απλώνουν το μηχανάκι άνετα ως τα 120 χιλιόμετρα την ώρα κι αν το ζορίσεις , πρέπει να πηγαίνει 130 αν και η βελόνα πετάγεται αυτόβουλα απ’ τα 120 στα 140 και πίσω , ξανά και ξανά . Ηλεκτρονικό με bosch παρα του ότι ο ηγέτης της κατηγορίας τότε η Husqvarna στα ποιο πολλά μοντέλα της φορούσε Ducati ( και σας βεβαιώ πως πολύ ποιο πολύ εμπιστοσύνη είχα στα Ducati ηλεκτρικά των Husqvarna ή των piaggio παρα στα ND που φορούν τα Ducati σήμερα ). Ηλεκτρικά αξιόπιστα , δεν έφταναν για να έχεις και φώτα αλλά δεν σε πουλάνε , μοτέρ τυπικό Ducati , δεν σπάει ούτε με σφυρί …τι μας λείπει? Ε ναι , δυο αλογάκια ! Ιδιαίτερη μνεία να κάνω στον ήχο της μηχανής … φίλε …εκπληκτικός , φοράει μια του ιδίου του εργοστασίου εξάτμιση που είναι συναυλία των Motorhead ! ωραίο πράμα λέμε .

Τέλος καλό , όλα καλά? Για να πω όλα καλά , θα ήθελα ένα άλλο κιβώτιο … αυτό, σαν τυπικό Ducati , η μια ταχύτητα απ’ την άλλη(στο λεβιε) έχει ποιο πολύ απόσταση απ’ το Πειραιάς Θρακομακεδόνες κι αν γουστάρουν φυσικά να μπουν . Θα ήθελα βάση πατητήρων συνεπιβάτη κι όχι αυτούς σχεδόν πάνω στο σκελετό και δύο αλογάκια . Μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας , εδώ μηχανάκια , δεκαπέντε χρόνια νεότερα , δεν το φτάνουν ούτε στο δακτυλάκι , οπότε … Αν το προτείνω ? δαγκωτό ! μηχανάκι , γκομενοπαγίδα , μηχανάκι που δεν σε πουλάει , άντε να σε βασανίζει ,,,άντε λίγο καμιά κρύα μέρα αλλά θα πάρει . Όμορφο … πολύ όμορφο και ορισμός του vintage . Σε σημερινές συνθήκες , μπορεί να κινηθεί άνετα παντού , το κατσαβιδιάζεις σχετικά εύκολα , φρενάρει και κρατάει , είναι δηλαδή απολύτως ασφαλές , οπότε , γιατί όχι . Όσο για τ ανάποδα χειριστήρια , μια ιδέα είναι , εδώ άλλοι οδηγούν βέσπα , εσείς εκεί θα κωλώσετε ? Οκ …έχουμε φρένα , χωράει και δεύτερο άτομο , δεν είναι μαρτύριο να κυκλοφορούμε μ αυτό αλλά… στο δια ταύτα … ε ναι λοιπόν , το μηχανάκι το βλέπουν όλοι απ’ όπου περάσετε και το ακούν ακόμα παραπάνω θέλουν δεν θέλουν . Έχει μια ωραία vintage αίσθηση να το οδηγείς , σου τραβάει την «μύτη» λίγο ψηλότερα και σίγουρα αν το αφήσεις έξω από καφέ , σταματάει κόσμος να το δει … όταν πλησιάσουν παραπάνω και διαβάσουν το Ducati , αρχίζουν να ψάχνουν γύρο γύρο να βρουν τον ιδιοκτήτη και να κάνουν την πρώτη εκνευριστική και πανηλίθια ερώτηση … Ducati είναι αυτό και τότε κι εσύ , μπορείς , να ρίξεις την ατάκα που τόσες φορές έχεις προβάρει …. Όχι κινέζικο ,βρήκα το ταμπελάκι στα Jumbo και το κατσα στο ντεπόζιτο για το τζέρτζελο …. Να , τώρα εκεί θέλει προσοχή … δηλαδή μην σου απαντήσει ο άλλος…α! οκ … κι εσύ τα πάρεις … Όχι , εγώ στα λέω για να σε προστατέψω …. Λοιπόν , πάμε απ’ την αρχή … ωραία μοτοσυκλέτα , αν την βρείτε , μην την φοβηθείτε .

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

4Τ 1cyl. 2 val. SOHC Bevel gear driven AC

340,2cc 76X75mm

24hp 8000rpm

Amal 27mm carb Electronic Bosch

Kick starter

5speed chain

133kg dry weight

Ιωάννης Αλεξανδράκης

Η μοτοσυκλέτα στης φωτογραφίες ,ανήκει στον Μανώλη Ζαχαρίου