Από τα μικροκύματα στο πλυντήριο…..

Άρθρο: Θανάσης Μουρίκης
Τα πάνω κάτω ήρθανε στο 4ο αγώνα του ΠΠΤ στην ¨γούρνα¨ των Μεγάρων.
Και φυσικά πολύ θα θέλαμε να είχαμε πίστα αλλά η δυνατή βροχή της Κυριακής φανέρωσε της πληγές του αυτοκινητοδρομίου.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

52 συμμέτοχες αθλητών σε 6 κατηγορίες συμπλήρωσαν την λίστα των ονομάτων και μεταξύ αυτών ο Ιταλός Roberto Farinelli που θα αγωνίζονταν στην κατηγορία SBK και ο Βούλγαρος Michail Florov.
Η αγωνιστική διαδικασία ξεκίνησε από το πρωί του Σαββάτου με τον καιρό να υποβάλει ομάδες και αναβάτες σε αργό ψήσιμο με την τεχνική σάουνας.
Όλοι κατάφεραν να χάσουν τα πρώτα πέντε κιλά ιδρώτα στο πλαίσιο της χρονομετρημένης διαδικασίας με εξαίρεση τον άτυχο Ιωάννη Χάλαρη που μετά από πτώση ράγισε τον δεξί καρπό του και τη δεξιά κλείδα.

Και αφού το υγρό πυρ μέσα από τις φόρμες ολοκληρώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου με τους αναβάτες να έχουν πάρει την «εγκεφαλική» θέση τους στην σχάρα την εκκίνησης ξημερώνει και η Κυριακή, η ημέρα του αγώνα…..
Δεν θα σχολιάσω τον καιρό, αλλά δεν μπορώ να περιοριστώ στο ότι απλά έβρεχε. Κάτι σαν το ψάρι μες στη γυάλα ήταν η κατάσταση με ομάδες αναβάτες και οργάνωση να ελπίζουν σε μια ηλιαχτίδα. Η υπομονή ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο και η οργάνωση (Α.ΜΟΤ.Ο.Ε) περίμενε την πρώτη καιρική μεταβολή για να τοποθετηθεί διοργανωτικά. Πράγματι μετά από μια ύφεση του καιρού γύρω στις 12:00 το μεσημέρι και αφού είχε γίνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα ο έλεγχος της πίστας ο μηχανισμός ενεργοποιήθηκε άμεσα ώστε να απομακρυνθούν τα πολλά (αλλά πάρα πολλά λέμε) νερά από την Κ-1 και κυρίως την Κ-6.
Πρώτη έκπληξη: ο υπεύθυνος της πίστας δεν ήταν παρών αλλά ήρθε κάποια στιγμή ΤΥΧΑΊΑ.
Δεύτερη έκπληξη: το φρεάτιο της Κ-6 ήταν βουλωμένο….
Τρίτη έκπληξη: το φρεάτιο της Κ-6 ΔΕΝ ήταν βουλωμένο, αλλά ήταν γεμάτη η δεξαμενή που γεμίζει με τα νερά και φυσικά κανένας δεν είχε φροντίσει να αδειάσει.

Και η μεγάλη έκπληξη ήταν ότι η πίστα διαθέτει αντλία, αλλά, ήταν χαλασμένη.
Η βροχή μας λυπήθηκε και σταμάτησε, η διοργάνωση έκανε αυτό που έπρεπε, ο χρόνος δεν λυπάται ούτε υπολογίζει κανένα και η ώρα περνούσε. Αναβάτες και ομάδες σε τεντωμένο σχοινί και η τεχνική δομή της πίστας στο έλεος της Ελληνικής πραγματικότητας.
Ο αγώνας ακυρώθηκε, ίσως να αποφασιστεί ότι θα πάρει αναβολή, είναι νωρίς ακόμα για να μιλάμε.
Το σίγουρο είναι ότι οργάνωση και αναβάτες έχουν αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν ότι μπορούν και στη βροχή και στο βρεγμένο και στο στεγνό και στο καυτό.
Ομως αυτα σε πίστα, όχι στα Φιόρδ.